वयचं असं असतं ... भाग 3
त्यांनी बरोबर पाहिजे त्या गोष्टीला हात घातला होता, मी आपलं शांत मान खाली घालून बसलो होतो. त्यांनी ध्यायचा तो अर्थ घेतला. खरंच या आजच्या मुली खुपचं धाडशी.
* खर सांगणार असशील तर एक विचारते, तू त्यादिवशी माझं काय काय बघितलं रे आणि तुझ्या मनात त्याबद्दल काय विचार आले .......?"
तरीपण मी खाली मान घालून शांतच होतो. नव्हते होत मला धाडस मला बोलायचे.
* अरे सांग ना.... सांग ना
असा आग्रह करत त्यांनी टेबलावर ठेवलेला माझा हात त्यांच्या दोन्ही हातात घेतला. मीपण मन खंभीर करून म्हणालोच,
* मी आत आलो तेव्हा तुम्ही खाली वाकलेले होतात. अशा अवस्थेत मी मुलीला कधीच बघितले नव्हते. आणि त्यातच वर असलेली ती तुमची ......."
मराठी गावरान कथा
मला धाडस झाले नाही पुढचे बोलायला. मी आणखी बोलायलो थांबलो.
* अरे बोल बिनधास्त बोल, कितीही कामुक बोल. मला नाही येणार राग त्याचा. तुला माझ्या गांडीच्या गोळ्यानबद्दल सांगायचे आहे काय....?"
त्या जर असे बोलत असतील तर आपणही लाज बाळगायची नाही असे मी मनात पक्के केले. अगदी लाज नसल्यासारखे मी पण बोलू लागली.
* तुमचे ते गोल गरगरीत गाणंडीचे गोळे मला भावले, त्यातच वाऱ्याने तुमच्या टॉपचा कपडा वर उडाला व चड्डी दिसली. हे सर्व झाल्यानंतर कोणताही मुलगा माझ्यासारखेच वागला असता, पण तुम्ही चेहरा लपऊन आत गेल्यामुळे मला भीती वाटली, बाकी काही नाही"
* हो मी तसे उभारायला नको होते. पण मला तरी काय माहित की नेमके त्या वेळेसच कोणीतरी येईल. पण तू लगेच निघून गेलास ते मात्र चांगले झाले, नाहीतर मला कंट्रोल झाले नसते व नको ते घडले असते. तुला नाही समजणार एका तरुण, वयात आलेल्या मुलीच्या पुच्चीची खाज. मी त्यानंतर काय केले हे तू नाही विचारणार ?
* तुम्हाला खूप मानसिक तणाव आला असेल व तुम्ही शांत डोळे झाकून विश्रांती घेतली असेल, होय ना"
"किती भोळा आहेस रे तू........ मी त्यानंतर पटकन माझी पैंट काढली, चालतच चड्डी पण काढली व ते आतमधील बाथरूम बघतोयस ना त्यामध्दे गेले. तेथे पाय फाकऊन बसून पंधरा मिनिटे पुच्चीत दोन दोन बीटे घातली. तरीही माझी खाज भागत नव्हती, सारखा तुझा तो उठलेला बुल्ला दिसत होता. शेवटी बोटांना बुल्ल्याची बरोबरी थोडीच येणार, त्या दिवसापासून झोप येत नव्हती. ना कोठे मन लागत होते, मना मनात फक्त तू आणि तूच येत होतास,
शेवटी पक्के ठरवले तुला झवायचेच तेही याच रुममध्दे. दुसऱ्या दिवसापासून तुला बघण्यास डोळे आतुर होते, पण तू घाबरून गेलास गावी, माझ्या तासाला पण येत नव्हतास, तेव्हा म्हटले तुझा संशय दूर करण्यासाठी आपणच घ्यावा पुढाकार, शेवटी आग माझ्याच शरीरात लागली होती, नाहीतरी या नादाने चुकून कोणाबरोबर तरी संबंध ठेवले जायचे.
तो जर चांगला नाही निघाला तर आयुष्यच बिघडून बसले असते. ते ब्लाकमेलिंग इत्यादी सर्व अनुभवताना आयुष्याचा शेवट करून घ्यावा लागला असता. पण तू तसा नाहीस याची मला खात्री होती म्हणूनच मी हे पाऊल उचलले. देशील ना साथ मला....?"
* हो देईन, पण माझ्या अभ्यासावर त्याचा परिणाम नाही झाला पाहिजे, अभ्यास मला सगळ्यात महत्वाचा वाटतो. खर सांगायचं तर अगदी माझीसुध्दा तशीच अवस्था झाली होती, डोळ्यासमोर त्यादिवशीची तुमची खाली वाकलेली आकृतीच दिसत होती. एके दिवशी झोपताना तर मी इतका उत्तेजित झालो होतो की, जमिनीला तुम्ही समजून जोरात झवले.
बुल्ला असला जोरात उठला होता म्हणून सागू, तो माझं काही ऐकतच नव्हता. त्याची छोटीशी शिर ना शिर पूर्ण क्षमतेने मोठी झाली होती"
मराठी चावट कथा
तेव्हाच माझ्या पॅटकडे बोट दाखवत त्या म्हणाल्या,
* बघ ना, तुझा बुल्ला आता पण किती कडक झालाय. तुझ्या पँटचा तंबू झालाय अगदी…
मी खाली बघितले तर त्यांचे म्हणणे बरोबर असल्याचे पटले. मग मी बुल्ल्याला हाताने दाबून खाली लपवायला लागलो, तरीपण तो तसाच वर उठत होता. त्याचे तरी काय चूक होते, समोर इतकी सुंदर मुलगी बसली असेल तर तो सलाम करणारच की. तेवडयात त्या म्हणाल्याचं,
" अरे राहू दे, मला त्याबद्दल काही वाटणार नाही. हे वयचं असं असतं, एखादी सुंदर मुलगी जवळून गेली तरी सगळं अंग शहारत, शेजारी बसल्यावर तर अशीच अवस्था होणार. खरं सांगायचं तर माझ्या पुच्चीतून सुध्दा इतकं पाणी गळायलय की चड्डी ओली झाली रे, हे बघ ना. कारण हे वयच असं असतं "
असे म्हणत त्यांनी त्यांचे पाय फाकवले, मी उठून त्यांच्या कमरेखाली नजर टाकली, तर खरच त्यांच्या दोन्ही पायामधील कपडे ओले झाले होते. माझा जीव कासावीस होत होता, आता सहन होत नव्हते. त्यांनी आगोदरच माझे हात त्यांच्या हातात घेतले होते, मीपण त्यांचे हात घट्ट दाबले व शांतपणे त्यांच्या डोळ्यात बघू लागलो, त्या माझ्या डोळ्यात गुंग होत्या तर मला त्यांच्या डोळ्याने भूल पाडली.
" नजरेला नजर मिळाली,
ओड समजली गं तुझी राणी ।
झवीन तुला मनापासून,
काडीन गं तुझे पाणी लोणी ।।"
खरच प्रियेच्या डोळ्यात बघितल्यावर खूप आनंद मिळतो, पुढे काय होणार आहे याचं चित्र मी त्यांच्या आसुसलेल्या डोळ्यात बघत होतो. त्या धुंदीतच त्या अलगद त्यांच्या खुर्ची वरून उठल्या व माझ्या शेजारी येऊन उभारल्या, माझ्या अंगाला एक प्रकारची थरथर सुटली, कसली तरी कधी न अनुभवलेली भीती मनात दाटून आली होती, पण त्याही अवस्थेत मी त्यांच्या नजरेला नजर देत उभा राहिलो. त्यांच्या शरीराची गरमाई पहिल्यापेक्षा जास्त वाढली होती, एक प्रकारची त्यांच्या बरोबरच्या मिलनाची ओड शेवटच्या टप्प्यावर येऊन थांबली होती.
मनात वाटत होते, आता काहीही होऊ शकत. दोन तरुण जीव मिलनाला आसुसले होते. आणि तेवढ्यात दोघेही बाहुपाशात बंद झाले, कोणी कोणाला प्रथम मिठी मारली याचीसुद्धा दोघांनाही जाणीव नव्हती. समोर दिसतं होतं ते फक्त दोघांचं मीलन. ... मीलन
मी जमेल तसं त्यांना मिठीत घेत होतो, त्यांच्या शरीरावर जमेल तसं माझं शरीर रगडत होतो. मी माझा हात त्यांच्या नितळ कंबरेवरून हळूच खाली सरकवला, ती गांडीच्या गोळ्यावर विसावला, त्यांना मागून हळूच धक्का दिला, तर पुढल्या बाजूने बुल्ला त्यांच्या पुच्चीवर खाली वर घासण्यास सुरुवात केली. खरच काय फिलिंग होती ती, आकाशात उडाल्यासारखे वाटत होते. दोघांचेही अवयव पाणी लोणी सर्वकाही सोडत होते, त्यात थोडाही विलंब होत नव्हता.
चावट कथा
" मागून हात माझा,
दाबतोय गं गांडीचे गोळे ।
समोरुनी बुल्ला माझा,
तुजं पुच्चीसंग खेळे ।। "
मी त्यांना त्याच अवस्थेत उचलले व शेजारच्या टेबलावर ठेवले, दोन्ही पाय फाकवले, तसाच रेलून त्यांच्या पुच्चीवर बसलो व दोन्ही बॉल हातात घेतले. आता मिशन बॉल सुरु होणार होते. तेवढ्यात त्यांच्या चेहऱ्याकडे माझे लक्ष गेले. खरंच किती खुलला होता तो !! त्यांनी डोळे मिटून अगतिकपणे डोके इकडे तिकडे करण्यास सुरुवात केली, खालून त्या माझ्या बुल्ल्यावर धक्के देत होत्याच. तेव्हाच मी दोन्ही बॉल हातात घेतले, जमेल तितक्या वेगाने ते दाबू लागलो. पंधरा मिनिटे दाबल्यावर, त्यांची ती अवस्था बघून माझा माझ्यावरच ताबा सुटला व मी तसाच त्याच्या शरीरावर कोसळलो. त्यानंतर कोण काय दाबत होते, कोण काय करत होते, याचे भान कोणालाच राहिले नाही. अनुभवत होतो फक्त निखळ आनंद........ निखळ आनंद ...
मराठी स्टोरी
एकदा त्या माझ्याखाली असायच्या तर नंतर मी त्यांच्या खाली असायचो, आमचा हा लपंडाव असाच सुरु होता . आणि मी ओढली त्यांच्या पैंट ची नाडी ओढली. त्यांचा विरोध काहीच झाला नाही, उलट त्या ते काडण्यास मदत करू लागल्या, अलगद पेंट काढून मी बाजूला फेकून दिली, त्यांच्या चड्डीमुळे खालचा टेबल ओला झाला. जेव्हा मी त्यांची चड्डी काढली, एकाच शब्द तोंडातून बाहेर पडला.अप्रतिम...लय भारी... काय ती पुच्ची होती म्हणून सांगू, दोन उभट उंचावटे; मध्दे ती बारीक छोटीशी चीर, तीही खालच्या बोळापर्यंत. ते उभट उंचावटे एकदम सपाट होते तेथे थोडेही भेद नव्हते, कोणत्याही कामुक पुरुषास मनमुराद आनंद देणारीच होती ती. मी कचकन पुच्चीवर जीभ टेकवली. माझी ती अवस्था बघून त्याही अवस्थेत त्यांना हसू आवरले नाही.
उभट उभट चीर ती,
विहिरीजवळ विसावती ।
सपाट डोंगर कडेचे,
गज आमंत्रण देती ।। १ ।।
हस्त फिरता, चीर विलगता,
दिसला तो गोल खजाना ।
शरीर सारे हो गरम झाले,
आत जाण्यास बुल्ला आसुसला ।। २ ।।
एका महिन्यापासून उपाशी असल्यानंतर जर एखाद्याच्या समोर चविष्ट अन्नपदार्थ ठेवले तर त्याची जशी अवस्था होईल अगदी तशीच किंवा त्याहीपेक्षा जास्त बेकार अवस्था माझी झाली होती. मी पचापच पुच्चीच्या कामरसाचे सेवन करत होतो. त्यांनी शरीर इतके छान कमावले होते की, ह्या व्यायामशाळेत जात असणार याची मला खात्री झाली. शेवटी आमच्यासारख्या तरुण व्यक्तीला आकर्षित करील असेच होते ते......
आणि तेवढ्यात दारावरची बेल वाजली... कोणीतरी आले होते....... कोण आले असेल बरे.......? आम्हाला या अवस्थेत बघून त्याची काय अवस्था होईल.....? आता काय करायचे....? असे एक ना अनेक प्रश्न मनात एका क्षणात तरळून गेले
कामक्रीडेत अडथळा आल्यानंतर प्रत्येकालाच राग येतो, मीही त्याला अपवाद नव्हतो. आत्ता कोठे सुरुवात झाली होती तर झालाच निर्माण अडथळा. कोणीतरी दरवाजा उघडण्यास लवकर जाणे आवश्यक होते. मी आणखी माझी कापडे काढली नव्हती, त्यांचीही फक्त चडी व पँटच काढली गेली होती.
त्यांच्या पॅटला बराच चिक लागला होता व तो ठळक दिसत होता, पण इतक्या त्वरेने त्यांचा ड्रेस बदलणेही शक्य नव्हते, चड्डीची अवस्था तर न सांगितलेलीच बरी, चिकाने ती पूर्ण पांढरी, डागाळलेली झाली होती ती. गडबडीत काय करावे ते सुचेना. मी पटकन त्यांचा रुमाल टेबलावरून उचलला व झटकन त्यांची पुच्ची व्यवस्थित कोरडी केली. त्यांची पुच्ची पूर्ण उत्तेजित झाली होती, तिचा मांसल भाग वर उठला होता, मला इतक्या दिवस वाटायचे की, फक्त मुलांचाच बुल्ला उठतो, कडक होतो. पण तो गैरसमज आज पुराव्यानिशी दूर झाला. शेवटी त्यांची तीच पैंट चड्डी विना घालायचे ठरले. तेव्हा त्या म्हणाल्या,
" अरे माझी पेंट घालायला मदत कर, घे लवकर वर तिला "
तशी मी त्यांची पैंट वर घेतली, त्यांनी तिची नाडी बांधायला सुरुवात केली, तोपर्यंत मी त्यांचा टॉपचा बॉलशेजारील भाग व्यवस्थित केला, त्याचे सारं काही झालं, त्यासरशी मी त्यांना अलगद उचलून खाली उभा केले, त्या माझ्यापासून दोन तीन पावले दूर गेल्या व मला म्हणाल्या,
" अरे नीट बघून सांग, माझी पुच्ची वरून दिसतेय का....? चड्डी घातली नाही म्हणून विचारतेय."
" तुमची पैंट गडद रंगाची असल्यामुळे, तसेच पुच्चीवरील केस काढल्यामुळे तिचं अस्तित्व नाही येत जाणऊन, पण पुच्चीच्या बोळातून पाणी गाळण्याची जास्त शक्यता आहे, त्यामुळे पॅटचे कापड पुच्चीच्या त्वचेला चिकटण्याची भीती आहे. त्याला सांभाळा म्हणजे झालं "
असे म्हणत मी त्यांच्या पुच्चीवर चिकटलेले कापड चिमटीत घेऊन जरा पुढच्या बाजूला ओढले व दरवाजा उघडण्यास गेलो. मी तेथपर्यंत जात जात माझे कपडे व्यवस्थित केले, त्याला जास्त वेळ लागला नाही. दरवाजा उघडला तर समोर शिपाई उभा होता, तसा तो मला तेथे बघून दचकलाच व मला म्हणाला,
" काय मग साहेब इकडे कुठे वाट चुकली....?"
" काय राव, रोजच आम्ही इकडे येतो, पण असा तिरकस प्रश्न आजच विचारण्यामागचं प्रयोजन नाही माझ्या लक्षात आलं
" तसं इतकं मनावर घेऊ नकोस रे तू. सगळ्या कॉलेजमधील मुलं गावाला गेली असताना तू कसा काय गेला नाही याच आचर्य वाटलं. बाकी काही नाही"
* मी मागच्याच आठवड्यात गावाला गेलो होतो, म्हणून नाही गेलो आता, रूमवर करमेना म्हणून कॉलेजच्या स्टडी रुममद्धे अभ्यास करण्यास आलो होतो, पण तेथे जात असताना रसायनाच्या शिक्षिका भेटल्या. त्यांचे प्रोजेक्टचे काही काम होते व ते लवकरात लवकर पूर्ण करायचे होते, मग बोलावले त्यांनी मदत करायला, मला त्यांना नाही म्हणता आले नाही, तू तरी सांग शिक्षकांना नाही कसे म्हणायचे....?"
मी न डगमगता थाप मारली.
गावरान कथा
" हा तुझे बरोबर आहे, आपण शिक्षकांना मदत केलीच पाहिजे. किंबहुना ते आपले कर्तव्यच आहे "
मी मारलेली थाप अगदी योग्य जागेवर बसली होती आणि तिचा परिणाम पण मला लागलीच जाणवू लागला होता.
" अरे आज रसायनाच्या शिक्षिकांनी दुपारचा चहा मागितला नाही. तो त्यांना पाहिजे का ते विचारण्यास मी आली होतो "
* ठीक आहे. तुम्ही विचारता का मी विचारून सांगू "
" सांग तूच विचारून "
मी त्यांना विचारले तर त्यांनी नको म्हणून सांगितले. चहा द्यायला आल्यानंतर शिपायाला कपड्यावरचे चिकाचे डाग दिसतील हीच भीती त्यांना वाटत होती. शेवटी त्याचेही बरोबरच होते, कारण त्या एक मुलगी होत्या. कोणीतरी म्हटले आहेच, मुलींचं आयुष्य म्हणजे एक पारदर्शक, स्वच्छ अशी काच असते. तिच्यावर उमटलेला साधा ओरखडाही अगदी स्पष्ट दिसतो.
तो शिपाई लागलीच निघून गेला, मी लगेच दरवाजा लावून घेतला. जेव्हा मी आत आलो, बघतोय तर काय? त्या व्हाईट बोर्डवर पेनने काहीतरी लिहित होत्या, त्यांचेही बरोबरच होते, कदाचित तो शिपाई आत आला तर त्या काहीतरी शिकवत आहेत असे कमीत कमी दिसायला तरी हवे, मी त्यांच्याकडे बघून नाजूक हसलो व म्हणालो,
" तुम्ही पोरी फार चाप्टर बरं का, मनात तर सर्वकाही असतं, कुणीतरी आपल्याकडे सारखे बघावे, आपल्याला सर्वांपेक्षा जास्त भाव द्यावा. आणि कधी कोणी एकांतात भेटण्याचे निमंत्रण दिले तरी मनात असताना सुध्दा उगीच नको नको म्हणायचे, लाजायचे, तर रूमवर रोज त्याच्या नावाने पुच्चीत बोटे घालायची.
आता तुमचेच बघा ना, तुम्हाला असे व्हाईट बोर्ड जवळ बघून कोणीतरी म्हणेल का, की तुम्ही शिकवत नसून दुसरे काम करत आहात. अगदी कोणाला संशय सुध्दा येणार नाही की, येथे रासलीला चालली आहे. यालाच म्हणतात ना, 'मी नाही त्यातली आणि कड़ी लावा आतली'"
माझ्या बोलण्यावर त्या दिलखुलास हसल्या, त्यांना माझं बोलणं पटलं होतं. मी मुलींच्या एका नियमित सवयीची भांडेफोड केली होती असे म्हटले तर संयुक्तिक ठरेल.
" अरे चावट, तू एकदम चावट आहेस. तुझे मुलींकडे एवढं कसं रे बारीक लक्ष"
" चावट मी नाही, तर खऱ्या चावट तुम्ही सर्व मुली आहात. आम्ही मूलं बघा सगळं काही बिनधास्त बोलतो. एखादी मुलगी आवडली तर लाईन देते का असं बिनधास्त विचारतो..... शाळा चित्रपट तुम्ही बघितला असेलच की, पहिल्यांदा प्रपोज हे मुलंच करतात म्हटले.
आणि बारीक लक्षाबाबतीत म्हणायचं झालं तर ते प्रत्येक गोष्टीत असतं. मग त्यात मुली आल्या, मुलं आली बाकी सर्वकाही आलचं "
मी बोलत बोलत त्यांना शाळेतील मुलींची सगळी माहिती पुरविली, त्यांचा स्वभाव कसा आहे, त्यांचा कुठला अवयव मनमोहक दिसतो, त्या कोणत्या ब्युटी पार्लर मद्धे जातात, कोणाचे कोणाबरोबर काय काय सुरु आहे, कोण कुठं राहत इत्यादी इत्यादी….
" काय रे बाबा, तुला इतकी माहिती कशी. तुझी तर खालची मान कधी वर निघत नाही की रे. आमच्यापेक्षा खरा चावट व चाप्टर तर तूच आहेस की रे"
" याला म्हणतात बारीक लक्ष. वर्गात खाली मान जरी असली तरी प्रत्येकाकडे माझे लक्ष असते, अगदी त्यांच्या ओठांकडे बघून ते काय बोलतात हे मला समजते. प्रत्येक व्यक्ती कसा आहे हे समजण्यास त्याला बोलायची जरुरत आजीबात नसते, त्याच्याकडे थोडा वेळ शांत डोक्याने बघा, सर्वकाही तुम्हाला समजून जाईल. आणि विशेष म्हणजे हे समजण्याची कला प्रत्येकाला अवगत नसते तर ती विकसित करावी लागते
" खरंच तू खूप चांगला आहेस रे, तुझ्या बोलण्याच्या प्रत्येक शब्दातून तुझ्यावर झालेले उच्च संस्कार, तुझे वाचनातील प्रभुत्व, हस्तगत केलेलं मानसशास्त्रातील उच्चकोटीच ज्ञान, तुझ्यातील तेज दिसते. आणि हे समजायला पण ज्ञानी असावे लागते बर का.
मराठी गोष्टी
मुलीना पटवण्याची कला तर तुला खूप चांगली जमते रे. तू बोलत असताना वाटतं फक्त तुझ्याकडच बघत रहाव. हे घे माझे सर्वस्व मी तुला अर्पण करते...... तुझी ओढ या आयुष्यात तरी कमी होणार नाही रे....
एवढ तू सगळ्यांच सांगितलं मग सां
ग ना माझा कुठला अवयव चांगला दिसतो, तुला आवडतो"
मित्रांनो, आता माझी कथा romantic मूड मध्ये येवून थांबले…कुठेही जाऊ नका पुढील 4 था भाग लवकरच येईल………
